Konur í Slysavarnardeildinni Eykyndli Vestmannaeyjum

  Stjórn  Slysavarnardeildarinnar í kringum 1990.

Fremri röð f.v. Kolbrún Óskarsdóttir,Ingibjörg Andersen, Ester Valdimarsdóttir. aftari röð f.v. Inga  Eymundsdóttir, Lára Þorgeirsdóttir, Nanna Rósa Magnúsdóttir, Októvía Andersen.

Slysavarnardeildin Eykyndill í Vestmannaeyjum hefur í gegnum árin verið ein duglegasta deild Slysavarnarfélagsins. Deildin hefur ekki bara styrkt slysavarnir í Vestmannaeyjum heldur hefur hún verið ein af öflugustu deildum hvað varðar fjárframlög til Slysavarnarfélags Íslands. Þettahef ég  lesið í Árbókum félagsins. Það væri gaman að taka það saman hvað þessar konur hafa áörkað síðan Slysavarnardeildin Eykyndill var stofnað, það hlítur að vera allt skráð í fundargerðarbækur félagsins.

 Sjómenn ! nú er Sjómannadagurinn um helgina, væri ekki sterkur leikur að heiðra einhverjar af þeim konum sem lengst hafa starfað í Eykyndil, þær eiga það svo sannarlega skilið af okkur, það er mín skoðun og öruglega eru margir sjómenn mér sammála.

Kær Kveðja

Sigmar Þór

 

Verið að hífa inn trollið á Elliðaey VE

Myndin er tekin um bor í Elliðaey VE 45 á myndinni eru Valur Rósu, Sigmar Þór og Svana Benónýsdóttir, að mig minnir þá kokkur á skipinu. Skipstjóri með Elliðaey á þessum tíma var Benóný Friðriksson aflakóngur. Mynd 2. Suðurey VE

Minning um Óskar Matthíasson skipstjóra

 

Hafsteinn Stefánsson skipasmiður og skáld og Óskar Matthíasson skipstjóri og úgerðarmaður

Bréf og ljóð eru frá Hafseini Stefánssyni skipasmið og skipstjóra sem bjó lengi í Vestmannaeyjum og starfaði þar sem skipasmiður, sjómaður og skipaeftirlitsmaður.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Selfossi 22.desember 1992

Vegna burtfarar Óskars Matthíassonar skipstjóra.

Kæri vinur, eins og ég sagði þér í símanum, þá vorum við Óskar saman í skipsrúmi fyrstu vertíðina sem ég var í Eyjum. Þá kynntumst við stúlkum þeim sem urðu okkar lífaförunautar , á lífsgöngunni. Það var alltaf einhver ósýnilegur þráður á milli okkar sem aldrei slitnaði, og þessi þráður hélt fyrir mér vöku í nótt, og þá urðu þessi vísukorn til.

HS

Góðan vilja varst þú með í för

á vegi lífsins allt til sólarlagsins

áttir dirfsku og kapp við ægis kjör

og kærleika sem mýkir þrautir dagsins.

 

Er til hinstu farar flaut þitt skip

um feigðarsund í ljúfu aftanskini

fannst mér vetrarbrimið breyta um svip

og báran horfa á eftir kærum vini.

 

                                Hafsteinn Stefánsson

 

Hljómsveitin Kúmen 7 og sjóliðarnir ungu

Þetta eru meðlimir í góðri danshljómsveit sem hét Kúmen 7, en hljómsveitameðlimirnir  heita: Birgir, Sigurgeir og Ólafur (Lalli). Var búinn að segja að hlómsveitinn héti  Eymenn en var leiðréttur af tveimur heiðursmönnum hér í athugasemdum.  Takk fyrir það Tóti og Pétur.

Mynd 2: Þessir ungu sjóliðar heita Gísli, Sigurður og Frosti Gíslasynir. Myndin tekin á Faxastig 47 heima hjá foreldrum þeirra Gísla Sigmars og Sjöfn Benónýsdóttir.

kær kveðja SÞS

Flugvika á Reykjavíkurflugvelli er skemmtilegur viðburður

Í gær Laugardag fór ég upp á Reykjavíkurflugvöll að fylgjast með flugsýningu á bæði flugvélum sem voru staðsettar á vellinum og flugvélar sem var flogið sýningarflug. Þarna var sýnt flug á mörgum gerðum véla allt frá vélflugdrekum upp í stóra farþegaþotu. Kynnir var svo með öflugt hátalarakerfi sem sagði frá því sem fyrir augu bar, hvaða flugvélar voru í loftinu og hvaða eiginleika þær hefðu.

  Það er skemmst frá því að segja að þeir sem standa að þessari flugviku eiga skilið stóra rós í hnappagatið fyrir þetta framtak. Þetta er ótrúlega skemmtilegt að vera þarna innanum þessa flugáhugamenn, spjalla við þá og heyra þá tala um þessar flugvélar.

  

 Myndirnar tók ég á þessari skemmtilegu flugsýningu á Reykjavíkurflugvelli

Vonandi fær Reykjavíkurflugvöllur að vera áfram þarna í Vatnsmyrinni.

Kær kveðja

Sigmar Þór

Glæsileg veisla í Turninum

Í dag var ég í glæsilegri veislu  í Turninum í Kópavogi, þetta er sú allra glæsilegast veisla sem ég hef nokkurn tíma komist í á lífsleiðinni. Maturinn ótrúlega góður og þjónustufólk á hverju strái, í einu orði sagt frábært í alla staði. Salirnir ótrúlega flottir með öllum hugsanlegum útbúnaði og þægindum, og útsýnið náttúrulega frábært. Hér eru nokkrar myndir frá Þessum ótrúlega flotta veitinga og veislustað.

 Kolbrún Óskarsdóttir og Sigmar Gíslason við glæsilegan ljósalampa. Mynd 2. Kolbrún, Sigmar þór og Sigurður Gíslason framkvæmdastjór og yfirkokkur.

 Kolla, Ásta María, Grímur, Sigurður, Jóna og Benóný. Konfektborðið

 Pinnamatur í borði og einn af mörgum kokkum að skera kjöt niður í gesti

Berglind, Unnur,  Sjöfn ( Bobba) Mynd 2. Katrín og Auðunn

 Flottur bar einn af mörgum og Kolla og Sigmar Pálmason

 Það er ekki dónalegt útsýnið af 20. hæð og svo var þessi hljómsveit sem spilaði allan tíman

 

Tryggingar kosta of mikið á Íslandi

 

Dýrar tryggingar

Að undanförnu hef ég verið að kynna mér verð og skilmála tryggingafélaga með það í huga að reyna að lækka kosnað við tryggingarnar mínar. Hef verið að láta gera tilboð í tryggingarnar og árangurinn er nokkuð misjafn eftir félögum. Ég borga tryggingarfélaginu mínu nálægt 170,000 kr. á ári en þar hef ég tryggt í 37 ár. Nokkur tilboð hef ég fengið sem eru eitthvað lægri, en í gær fékk ég tilboð upp á 123.000 kr, sparnaður 47.000 kr. það munar um minna.

En svo þarf maður að hugsa um hvað er á bak við þessar tryggingar, það er þrautin þyngri að pæla í gegnum þann frumskóg. Til dæmis er félagið mitt með flestar upphæðir trygginga mun hærri en flestir aðrir enda kosta þær meira, en þeir eru líka oftar  með sjálfsáhættu hærri  en hin félögin, þannig að maður fengi kannski minna út úr hverju tjóni.

 En það er fróðlegt að lesa þessa texta frá tryggingarfélögum.

Eftirfarandi er dæmi frá mínu tryggingafélagi.

Lögboðinn ökutækjatrygging Vátryggt Toyjata Raf 4 2007

Eigin áhætta bílrúðutrygging 15% í hverju tjóni.

Innifalinn í vátryggingunni er lögboðinn ábyrgðartrygging og slysatrygging ökumans og eiganda og bílrúðutrygging. (Og nú kemur skemmtileg setning) Greiði félagið bætur fyrir tjón úr lögboðinni ábyrgðartryggingu eða slysatryggingu ökumanns og eiganda sem rekja má til notkunar ökutækisinns skal vátryggingartaki greiða iðgjaldsauka að fjárhæð 23.000 kr. Iðgjaldsaukinn fellur í gjalddaga þegar félagið hefur greitt bætur fyrir tjón samtals að fjárhæð 50.000 kr eða meira.

(Og síðan kemur rúsinan í pylsuendanum)          Ársiðgjald ............... 94.355 kr

                                                                           Stofnafsláttur .........  - 11.323 kr

                                                                            Kynningarafsláttur ... -  8.304  kr

                                                                            Tjónleysisafsláttur ...  - 11.209  kr

                                                                             Samtals iðgjald ......    63519  kr

                                                                             Stofn endurgreiðsla ... - 6.352  kr

                                                                             Samtals á ári ............ 57.167  kr

 

 *Kynningarafslattur fellur niður við næstu endurnýjun.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nú skulum við gefa okkur að ég lendi í tjóni sem rekja má til notkunar ökutækisins og tjónið sé metið á 50,000 kr  þá borgar tryggingarfélagið að sjálfsögðu þessa upphæð. En ég verð að borga aftur til baka 23.000 kr. Þannig að eftir stendur 27.000 sem tryggingafélagið þurfti að borga. Þá er ekki öll sagan sögð, ég tapa einnig tjónleysisafslætti upp á 11.209 kr. Nú eru eftir 15.791 kr sem tryggingarfélagið þarfa aðborga. Siðan tapa ég endurgreiðslu á stofni sem er 13.509 kr og þá er tap tryggingarfélagsins á þessu 50.000 kr tjóni mínu  heilar 2.282 kr. sagt og skrifað tvö þúsund tvöhundruð áttatíu og tvær krónur.

Er furða þó menn ruglist í þessum skilmálum öllum saman, þetta er bara lítið dæmi um hvernig tryggingarfélögin vinna. Ég  spurði starfsmann tryggingarfélagsins hvernig stæði á því að þarna stæði kynningarafsláttur upp á rúmar 8000 kr. Hvor þurfi að gefa mér kynningarafslátt þar sem ég hefði í 37 ár tryggt allt mitt hjá félaginu. Ég fékk ekki svar heldur bara lítið bros eða glott út í annað.

kær kveðja SÞS

Mótorbáturinn Ari VE 235 ferst við Bjarnarey

1. mynd: Hjónin Matthías Gíslason og Þórunn Sveinsdóttir frá Byggðarenda við Brekastig með þrjá syni sína t.f.v. Sveinn, Óskar og Ingólfur Símón. 2. mynd: Þórunn Sveinsdóttir og Óskar og Sveinn Matthíassynir.

 

Minningarljóð um skipshöfnina á Ara VE 235

Þann 24 janúar 1930 fórst mótorbáturinn Ari VE 235 í vitlausu veðri suðaustur af Bjarnarey  við Vestmannaeyjar. Báturinn var í línuróðri þegar slysið varð og fórust allir skipverjar. Á þessum árum var þetta því miður algent að bátar voru að farast með allri áhöfn, með öllum þeim erfiðleikum sem þessu fylgdi fyrir þær fjölskyldur sem mistu þar fyrirvinnu og fjölskyldufeður.                                    Við minningarathöfn sem haldin var vegna Ara slyssins var mjög líklega  eftirfarandi minningarljóð flutt frá vandamönnum og vinum, en gamalt bréf hefur geymst sem innihélt þetta ljóð. Matthías Gíslason formaður á Ara VE var afi minn og þess vegna langar mig að hafa þetta ljóð hér á blogginu mínu.

 Þeir menn sem fórust með Ara VE voru : Matthías Gíslason formaður frá Byggðarenda við Brekastig, Páll Gunnlaugsson Ráðagerði, Baldvin Kristinsson vélstjóri  Syðri - Ósi  Hofshreppi,  Eiríkur Auðunsson frá Svínahaga á Rangarvöllum, og Hans Andersen frá Færeyjum. 

Minningarljóðið er að öllum líkindum eftir Unu Jónsdóttir skáldkonu frá Sólbrekku, en undirskriftin er upphafstafirnir U.J.D

 Mótorbáturinn Ari VE 235 á siglingu til hafnar

Skipshöfnin á mótorbátnum Ara

Nú sælir vinir blunda hafs í bárum,

en blessuð lifir minning þeirra kær.

þó öll við berum sorg með trega tárum,

því takmörk setur drottins náðin skær.

 

En konur mæður börn og systkin blíða,

og bljúga kveðju senda af einum hug.

Og vona um eilífð sæla anda svífa,

um sólarlönd við dýrðlegan fögnuð.

 

Þau öll nú þakka ást og tryggðir veittar,

og allt það sem þeim létu falla í skaut,

því öll þau vona, óska, biðja og teysta,

þið öðlist sælu lífs á helgri braut.

 

Og liðnir vinir líta á ástmenn sína,

og ljúfar kveðjur einnig senda heim.

Þeir óska að huggun skært þeim megi skína

og skuggi sorgar hverfi burt frá þeim.

U.J.D.

Frá vandamönnum og vinum, er undirskrift þessa bréfa

Kær kveðja Sigmar Þór

Sjómannaminni flutt á árshátíð Stýrimannaskólans í Vm. 1968

 Nú líður að Sjómannadeginum og við hæfi að birta þetta ljóð sem er eftir séra þorstein Lúter Jónsson en ljóðið flutti Þorsteinn á árshátíð Stýrimannaskóans í Vestmannaeyjum 27. janúar 1968. Séra Þorsteinn var í mörg ár prestur í Vestmannaeyjum og kenndi þá með því starfi í Stýrimannaskólanum. Hann var góður maður og gott skáld.

Takið eftir að á neðri myndinni er eins og maður sé að gjóa augunum í gegnum skýjaþykknið.

 

 EFTIR OFVIÐRIÐ, Sjómannaminni eftir séra Þorsein Lúter Jónsson

Nú vaggar sér kyrrláta báran sér blíð,

Sem í brotsjónum ólgandi svall

Í gær upp við landið var glórulaus hríð

og grimmilegt sog og fall.

En í dag kljúfa skipin hin skygnda sjá

Með skellum og mótor-gáska.

Það minnir á æskunnar óðlátu þrá,

Sem ætlar sér borgið í háska.

 

Það gegnir mig furðu hve gleðin er rík

Eftir gærdagsins ferlega dans,

Þegar hátt upp á land geisist holskeflu-brík

Upp af hvítfextum öldufans.

En þar fara hetjur, sem hefja nú ferð

Og hræðast ei átök við græði,

Djarfir að ytri og innri gerð

Og una síst makinda-næði.

 

Það skal líka vera öllum líði ljóst,

Hvern lárviðinn starstan ber:

Okkar sjómannastétt , sem við gnötur og gjóst

æ glímir við ægisher,

-æðrulaus stendur í úfnum sjó,

er ofviðrin hamast og gnauða.

Þótt hafið sé lagt í logni og ró,

Oft um lífið er teflt í dauða.

 

Heill ykkur, vinir, sem haldið á mið

með hetjunnar stórhuga kjark.

Þið eruð vort sterkasta landvarnarlið

og leiðina ratið í mark:

Í sveita síns andlits hver aflar brauðs

með ærlegum höndum, sem starfa

að heilbrigðum nægtum; -við njótum þess auðs

nútíma köllum til þarfa.

Þetta er tekið úr Sjómannadagsblaði VM 1968.

kær kveðja SÞS

Einu sinni var: Gamanvísur frá Raufarhöfn

 Raufarhöfn er snyrtilegur Bær og mikið búið að gera fyrir hafnarsvæðið. 

Gamanvísur frá Raufarhöfn eftir Sigurð Árnason á Raufarhöfn, þær segja mikið um lífið þar hér áður fyr.

Á Raufarhafnarplönum er lífið tekið létt,

Þó lítið sé um það í bækur ritað;

Þar þykjast flestar jómfrúr og það er kannski rétt

En þetta getur enginn vitað.

Eða kannski mætti segja sem svo:

Það fyllist hér allt af fólki senn,

Það er fjarskaleg ósköp að gera;

Það eru bæði mætir menn

Og meyjar, sem eiga að vera.

---------------- o --------------

Hér er á kvöldin ærsl og gleði tóm,

Og ýtar hafa á brennivíni sinnu;

Og stúlkurnar dansa á háhælum skóm,

En herrarnir slást í næturvinnu.

------------------ 0 ---------------

Hér er auma ólukkans törnin,

Allt er löðrandi í slori;

En hver á að sjá um blessuð börnin,

Sem birtast á næsta vori.

Sigurður Árnason á Raufarhöfn sem gerði þessar vísur kom oft í mötuneyti verksmiðunar á Raufarhöfn til ráðskvennanna, og fékk hann þar ,, eiginlega allt, sem hann vildi" , að eigin sögn. Við brottför þeirra eitt haustið kvað Sigurður:

Ég skil við ykkur sæll og sáttur,

Ég sást oft í þessum stað,

Og þið gerðuð fyrir mig meira en máttuð,

En menn spyrja: Hvað var það ?

 

Þessar vísur eru teknar úr Sjómannadagsblaði Vestmannaeyja 1968.

Kær kveðja SÞS