18.5.2008 | 17:38
Sjómannaminni flutt á árshátíð Stýrimannaskólans í Vm. 1968
Nú líður að Sjómannadeginum og við hæfi að birta þetta ljóð sem er eftir séra þorstein Lúter Jónsson en ljóðið flutti Þorsteinn á árshátíð Stýrimannaskóans í Vestmannaeyjum 27. janúar 1968. Séra Þorsteinn var í mörg ár prestur í Vestmannaeyjum og kenndi þá með því starfi í Stýrimannaskólanum. Hann var góður maður og gott skáld.
Takið eftir að á neðri myndinni er eins og maður sé að gjóa augunum í gegnum skýjaþykknið.
EFTIR OFVIÐRIÐ, Sjómannaminni eftir séra Þorsein Lúter Jónsson
Nú vaggar sér kyrrláta báran sér blíð,
Sem í brotsjónum ólgandi svall
Í gær upp við landið var glórulaus hríð
og grimmilegt sog og fall.
En í dag kljúfa skipin hin skygnda sjá
Með skellum og mótor-gáska.
Það minnir á æskunnar óðlátu þrá,
Sem ætlar sér borgið í háska.
Það gegnir mig furðu hve gleðin er rík
Eftir gærdagsins ferlega dans,
Þegar hátt upp á land geisist holskeflu-brík
Upp af hvítfextum öldufans.
En þar fara hetjur, sem hefja nú ferð
Og hræðast ei átök við græði,
Djarfir að ytri og innri gerð
Og una síst makinda-næði.
Það skal líka vera öllum líði ljóst,
Hvern lárviðinn starstan ber:
Okkar sjómannastétt , sem við gnötur og gjóst
æ glímir við ægisher,
-æðrulaus stendur í úfnum sjó,
er ofviðrin hamast og gnauða.
Þótt hafið sé lagt í logni og ró,
Oft um lífið er teflt í dauða.
Heill ykkur, vinir, sem haldið á mið
með hetjunnar stórhuga kjark.
Þið eruð vort sterkasta landvarnarlið
og leiðina ratið í mark:
Í sveita síns andlits hver aflar brauðs
með ærlegum höndum, sem starfa
að heilbrigðum nægtum; -við njótum þess auðs
nútíma köllum til þarfa.
Þetta er tekið úr Sjómannadagsblaði VM 1968.
kær kveðja SÞS
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.