Minning um Mann; Gunnar Marel Jónsson skipasmiður

 

Gunnar Marel Jónsson F. 6. janúar 1891 - d. 7. maí 1979

Gunnar Marel góður Drengur

get ég ekki beðið lengur

með að yrkja um þig ljóð.

Gamla- Hrauns af sterkum stofni

stóð sem bjarg svo aldrei rofni

ættarbönd og áhrif góð.

 

Er þú fluttir út í Eyjar

að þér dáðust fagrar meyjar

fögnuðu þér fræknir menn.

Strax þú sóttir sjó af kappi

sjómenn fagna slíku happi

margir gleðjast af því en.

 

Útsjón þín til allra verka

aflaði þér virðing sterka

formaður með fleyin mörg.

Enda þótt þú ungur værir

allir voru vegir færir

færðir snemma í búið björg.

 

Útvegsmenn þér allir treystu

og á því sínar vonir reistu

að þú hæfir annað starf.

Að sjá um viðhald fiskiflota

þeim fannst það líkast töfrasprota,

frábær snilld þú fékkst í arf.

 

Þú varst frægur fyrir smíði,

fögur skip þín mikil prýði,

fiskiskip með fríðan svip.

Afköst þín svo undrun sætti

allan flotan stórum bætti,

smíðaðir frábær fiskiskip.

 

Hafðir marga hrausta drengi

sem hjá þér unnu vel og lengi

var í slippnum valið lið.

Voru og margar vökunætur

þó væri farið snemma á fætur

því verkin enga veittu bið.

 

Þú áttir báta auðnuríka

með afbragðsmanni þekktum líka

að forustu og fiskisæld.

Samtaka þið sífellt voru

segja frá því verkin stóru

sem munu tæpast verða mæld.

 

Af ýmsum mætum Eyjamönnum

er þitt starf í dagsins önnum,

metið meira en margra þar.

Orðstír þinn mun ávalt lifa

um þig mætti bækur skrifa

ævistarf þitt afrek þín.

Þetta ljóð um Gunnar Marel Jónsson skipasmið er eftir Benedikt Sæmundsson.

Athugasemdir

[Hallgerður Pétursdóttir (IP-tala skráð) 30.5.2009 kl. 16:09]

Þakka þér fyrir þetta frændi. Ég man svo vel eftir honum. Kvæðið  segir allt sem segja þarf. Hann setti sinn sterka svip á bæinn okkar góða.

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 30.5.2009 kl. 16:17]

Heill og sæll; Sigmar Þór - sem Eyverjar aðrir !

Þakka þér; fyrir að minnast þessa ágæta frænda míns.

Jón Guðmundsson (Þorkelssonar) á Gamla Hrauni, og Guðríður lang amma mín (móðir Sesselju Helgadóttur - móður Helga Vigfússonar, föður míns) voru systkini, frá hverjum er all mikið afkomenda - aldirnar um kring.

Með beztu kveðjum; úr Árnesþingi /

Óskar Helgi Helgason, frá Gamla Hrauni og Hvítárvöllum (Borgfirzkum)   

[björk pétursdóttir (IP-tala skráð) 30.5.2009 kl. 18:42]

Gunnar Marel var höfðingi, Hafsteinn föðurbróðir minn , tengdasonur Gunnars og um árabil samstarfsmaður hans, var eitt sinn að lýsa  mannkostum Gunnars og sagði frá því m.a. að Gunnar hefði yfirleitt tekið öllum vel, hvort sem það voru útgerðarmenn að biðja um að láta smíða skip, eða ungir drengir að biðja um spýtur til að nota í báta.  Oft lánaði hann okkur krökkunum árabát til að fara " útá". Blessuð sé minning hans.  Kveðja Björk.

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 30.5.2009 kl. 18:54]

Heil og sæl frænka, já þetta voru bæði duglegir og góðir kallar sem unnu í slippnum, það fengum við að reyna í gamla daga. Við eigum að halda á lofti minningum um menn eins og Gunnar Marel. Takk fyrir innlitið

kær kveðja

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 30.5.2009 kl. 19:01]

Heil og sæl Björk frænka já ég tek undir þetta, Gunnari Marel er eftirminnilegur maður alltaf tilbúnir að hjálpa okkur peyunum. Í gamla daga Þegar við áttum leið í Dráttarbraut Vestmannaeyja sem við peyar kölluðum Gunnsaslipp,  var Gunnar oft þar fyrir og vildi vita erindi okkar á smíðaverkstæðið: Hvað vantar ykkur greyin mín? Efni í boga eða sverð var oftast svarið.  Hann leyfði okkur þá að gramsa í eikarafsaginu  eða fann fyrir okkur efni sjálfur. Ef við fundum ekki efni sem hægt var að nota, sagaði hann til eik handa okkur eða bað einhvern skipasmiðinn að gera það. Þegar við höfðum fengið það sem við leituðum að vildi hann að við færum úr slippnum. Enda kannski ekki góður leikvöllur fyrir börn, innan um naglspítur og annað drasl, en slippurinn hafði samt mikið aðdráttarafl fyrir okkur peyana, og stundum fengum við árabátinn lánaðan með loforði um að fara ekki langt frá slippnum.

Takk fyrir innlitið frænkaKær veðja

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 30.5.2009 kl. 20:36]

Heill og sæll Óskar Helgi og þakka þér innlitið. Já þú talar um allmarga afkomendur. Í minningargrein um Gunnar Marel stendur eftirfarandi: ,,Hann var fæddur að Framnesi í Hraunhverfi, sonur hjónanna Jóns Guðmundssonar og Ingibjargar Jónsdóttur. Þau hjón eignuðust 17 börn og komust 16 þeirra til fullorðinsára. Ungur að aldri fór Gunnar í fóstur til frændfólks síns að Byggðarhorni í Flóa og dvaldist þar til 17 ára aldurs. Þá hóf hann sjómennsku. Gunnar kvæntist árið 1914 Sigurlaugu Pálsdóttir ættaðri frá Hvalsnesi og áttu þau lengst af heima í húsinu Brúnarhúsi, sem Gunnar byggði 1922, það hús stóð á horni Vestmannabrautar og Heimagötu og var oftast kallað hornið. Húsið fór undir hraun árið 1973." Það hefur örugglega verið erfitt líf hjá þessu fólki þegar Gunnar Marel var að alast upp.

Kær kveðja til þín 'Oskar Helgi og takk fyrir þína athugasemd

[Sigurlaugur Þorsteinsson, 1.6.2009 kl. 10:16]

Sæll Simmi

og takk fyrir þetta blogg um afa á Horninu ég bloggaði um hann og taldi fram nokkur minnigarleiftur um hann og ömmu Laugu,sem er nánar til tekið frá Nýja-Bæ á Hvalsnesi og af Víkinglækjar ætt,en afi af Hraunsætt sem er grein af Bergsætt,og Jón Guðmundsson varð að bregða búi um tíma vegna sýkingar í andliti út frá tönn og þar með dreifðust börn hans og langömmu í fóstur um sveitina og til rvk,þau tóku svo upp búskap að nýju og eignuðust fl börn sem ólust upp hjá þeim,(samk frásögn Guðna Magisters bróður afa,í bókinni Saga Hraunhverfis.)

Í mínum huga eru amma og afi á Horninu best allra þeirra sem ég hef þekkt og ekki líður dagur án þess að ég hugsi til þeirra.

v Laugi

ps hvar get ég fundið þetta ljóð um afa 

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 1.6.2009 kl. 13:37]

Heill og sæll Laugi já ég var búinn að lesa það á Blogginu þínu. Gott að eiga góðar minningar um ættingja og vini.

Ljóðið er í Sjómannadagsblaði Vestmannaeyja frá árinu 1995 á bls. 73 ásamt mynd af Gunnari Marel sitjandi á einum garðinum niðri í slipp eða Dráttarbraut Vestmannaeyja. Sjálfur var ég umsjónarmaður Sjómannadagsblaðs VM á þessum árum og fékk þá nokkur ljóð frá Benedikt Sæmundsyni um þekkta Vestmannaeyinga. Benedikt bjó þá á Akureyri og var háaldraður þegar hann gerði þessi ljóð.                        Ég gæti kannski átt aukablað ef ég leita vel.

kær kveðja

[Sigurlaugur Þorsteinsson, 1.6.2009 kl. 16:32]

Mikið væri ég þakklátu ef þú ættir eitt eintak af þessu blaði og værir til í að láta mér í té,ég er að sanka að mér fróðleik um fólkið mitt báðu megin frá,(ættli það liggi ekki í ættum eins og annað,að grúska í bókum).

Kv Laugi