Pétur Steingrimsson Lögga

 

 

 

 

 

 

 

   Pétur Steingrímsson Lögga er hér um borð í Sæfaxa VE. En myndin er tekin þegar hann sem peyji er að fara í sína fyrstu sjóferð sumarið 1967. Það var vinsælt hér áður fyr að eyjapeyjar fengu að fara á sjó með bátum frá Eyjum. Pétur var á sjó áður enn hann gekk í lögregluna, alla vega vorum við saman á Hejólfi um nokkurn tíma.

 

'Eg færi hér upp athugasemd sem Pétur Steingrímsson  gerði hér að neðan við þessa mynd, takk fyrir þetta Pétur

Þetta rifjar upp skemmtilegan tíma.

Þessi mynd kom með sögu sem ég skrifaði í Sjómannadagsblaðið þegar þú varst ritstjóri. Sagan var um fyrstu sjóferðina mína og var hún farin á Sæfaxa VE-25, með þeim Lalla og Dóra. Ég man enn í dag eftir því hvað ég var sjóveikur í þessum túr þá 10 ára peyji. 

Ég get sagt þér það Simmi að ég var til sjós í 10 ár, byrjaði 17 ára og alltaf var ég drullu sjóveikur ef eitthvað var stoppað í landi. Eina síldarvertíðina, (að hausti) þegar ég var á Kristbjörgu VE-70 með Sveini Hjörleifssyni þá voru meira og minna brælur allan tímann og þá náði ég að léttast um 15 kíló, gat bara borðað í landi.

Fyrir þessa vertíð man ég eftir því að karlinn var að losa sig við nokkur hross og var þeim slátrað, stór hluti kjötsins var saltaður í tunnur og komu þrjár af þeim um borð í Kristbjörgina. Kokkurinn sem var um borð var eldri maður frá Þórshöfn á Langanesi en hafði búið í Eyjum í mörg ár og eins og karlinn, var hann mikill hrossakjötsmaður og vildi eins og hann helst hafa hrossakjöt í matinn annan hvern dag. Mér verður enn bumbult, bara af því að finna lyktina af soðnu, feitu og söltuðu hrossakjöti.

Ómar Kristmanns. var stýrimaður á Kristbjörginni þetta haustið, alveg er ég viss um að hann man eftir hrossakjötsátvertíðinni.

Kveðja.

Pétur Steingríms.

Kær kveðja SÞS

Athugasemdir

[Pétur Steingríms. (IP-tala skráð) 23.2.2009 kl. 18:15]

Þetta rifjar upp skemmtilegan tíma.

Þessi mynd kom með sögu sem ég skrifaði í Sjómannadagsblaðið þegar þú varst ritstjóri. Sagan var um fyrstu sjóferðina mína og var hún farin á Sæfaxa VE-25, með þeim Lalla og Dóra. Ég man enn í dag eftir því hvað ég var sjóveikur í þessum túr þá 10 ára peyji. 

Ég get sagt þér það Simmi að ég var til sjós í 10 ár, byrjaði 17 ára og alltaf var ég drullu sjóveikur ef eitthvað var stoppað í landi. Eina síldarvertíðina, (að hausti) þegar ég var á Kristbjörgu VE-70 með Sveini Hjörleifssyni þá voru meira og minna brælur allan tímann og þá náði ég að léttast um 15 kíló, gat bara borðað í landi.

Fyrir þessa vertíð man ég eftir því að karlinn var að losa sig við nokkur hross og var þeim slátrað, stór hluti kjötsins var saltaður í tunnur og komu þrjár af þeim um borð í Kristbjörgina. Kokkurinn sem var um borð var eldri maður frá Þórshöfn á Langanesi en hafði búið í Eyjum í mörg ár og eins og karlinn, var hann mikill hrossakjötsmaður og vildi eins og hann helst hafa hrossakjöt í matinn annan hvern dag. Mér verður enn bumbult, bara af því að finna lyktina af soðnu, feitu og söltuðu hrossakjöti.

Ómar Kristmanns. var stýrimaður á Kristbjörginni þetta haustið, alveg er ég viss um að hann man eftir hrossakjötsátvertíðinni.

Kveðja.

Pétur Steingríms.