Áhugamannafélag um öryggismál sjómanna ?

Ágætu bloggarar, ég hef verið að velta fyrir mér hvort áhugi væri fyrir því að stofna félag áhugamanna um öryggismál sjómanna með bloggsíðu þar sem skrifað er um öryggismál og rætt málefnalega um þau slys sem verða. Það er með ólíkindum hvað þessi málaflokkur fær litla umfjöllun í fjölmiðlum.

Ég veit að margir hér á blogginu hafa áhuga á þessum málum en geta ekki komið sínum skoðunum á framfæri. Það er þó jákætt að Morgunblaðið er nú farið að skrifa meira um sjóslys og þannig vekja menn til umhugsunar um þennan málaflokk eftir að umræða um þessi mál hefur  legið niðri og að mínu viti hefur verið hálfgerð þöggun í gangi á flestum fjölmiðlum.

Mig lanagar að nota tækifærið og þakka Morgunblaðinu fyrir góðar greinar í blaðinu 9. júlí þar sem Helgi Bjarnason blaðamaður skrifar og tekur viðtal við Þröst Leó um sjóslysið þegar Jón Hákon frá Bíldudal fórst og með honum einn maður og þrír sjómenn björguðust naumlega. Með þessu viðtali fáum við sem áhuga höfum á þessum málum smá nasasjón af því hvað þarna gerðist en auðvitað er margt sem þarfnast rannsókna.

Ekki er langt síðan Viðar Guðjónsson blaðamaður hjá Morgunblaðinu tók gott viðtal við Þórð Almar Björnsson skipbrotsmann af Herkúles SH 147 sem sökk skammt undan Hellisandi, í því viðtali kemur fram að hann komst ekki í flotgallann vegna þess að flotgallinn var með alltof þrönga vetlinga og það sem var enn verra, gúmmíbjörgunarbáturinn blést ekki upp þó kippt væri í snúruna með miklu átaki. Engin umræða í blöðum né öðrum fjölmiðlum um þessi atriði.

Það má líka nefna hér enn eitt viðtalið í Morgunblaðinu við Hákon Jónas Hákonarson, STRANDIÐ SKILDI EFTIR ÖR Á SÁLINNI frábært viðtal og nauðsynlegt að koma á framfæri skoðunum hans og reynslu eftir sjóslys sem hann lenti í fyrir allmörgum árum.

Það er svo ótalmargt hægt að gera til að fækka slysum á sjó og góðar blaðagreinar eins og ég hef talið hér upp, hafa meiri áhrif til góðs en menn almennt gera sér grein fyrir. Ég hef sjálfur skrifað margar greinar í blöð um öryggismál sjómanna og veit þess vegna hvað það hefur mikið að segja að góð og málefnaleg umræða sé um þessi mál, það er slæmt að þagga niður umræðu um öryggismál sjómanna eins og gert hefur verið undanfarin ár. Þannig fá áhugamenn og sjómennirnir sjálfir ekki tækifæri að ígrunda málin sem er nauðsynlegt og sjálfsagt. Rannsóknarnefndir eiga ekki einar að fá tækifæri til þess að ræða og ígrunda þessi mál, og taka til þess alltof langan tíma.

Það skal líka haft í huga að það eru sjómennirnir sjálfir og áhugamenn um öryggismál sem hafa á undanförnum árum komið með flestar nýungar sem fækkað hafa slysum á sjómönnum. Að mínu mati áttu einnig fjölmiðlar á sínum tíma stóran þátt í mikilli fækkun sjóslysa með ýtarlegri umfjöllun sinni um öryggismál sjómanna. Þetta var oft á tíðum óvægin skrif sem hefðu kannski á köflum mátt vera málefnalegri, en þau skiluðu árangri það er ekki spurning.

Því miður eru alltof mörg teikn á lofti sem benda til þess að við erum að fara aftur ábak í öryggismálum sjómanna. En eins og ég sagði hér áður, það er svo ótalmargt hægt að gera til að auka öryggi sjómanna, og það verður best gert með því að fá áhugamenn og sjómennina sjálfa til að vinna að lausnum þessara mála, og þá væri auðvitað best að vera í samvinnu við Samgöngustofu.

Skyldi vera áhugi fyrir því að stofna áhugamannafélag sem hefur það að markmiði að bæta öryggi sjómanna og halda við málefnalegri umræðu um þessi mál ??. Svona félag var starfandi í Vestmannaeyjum í mörg ár með eftirminnilegum árangri sem ég held að flestir sjómenn muna  vel eftir.

Sigmar Þór Sveinbjörnsson

Athugasemdir

[Jóhann Páll Símonarson, 3.8.2015 kl. 16:37]

Heill og sæll Sigmar tek undir með þér að stofna félag. Það vekur óhug mína að þessir bátar blási ekki út, þrátt fyrir að hafa farið í skoðun.Nú var nýlega sendur kafbátur niður að flaki báts þar sem sleppibúnaður virkaði ekki. Þetta er ekki fyrsta skiptið sem sleppibúnaður virkar ekki eins og skildi. sjálfsagt mun koma í ljós hvað kom fyrir. það merkilegasta að þessi rannsókn tekur of langan tíma og verður að breyta þessum rannsóknaraðferðum.

Jóhann Páll Símonarson.

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 3.8.2015 kl. 17:48]

Heill og sæll Jóhann Páll og takk fyrir innlitið og athugasemdir þínar. Já það er ekki gott að hvorki losunarbúnaður, né losunar- og sjósetningarbúnaður hafi virkað eins og hann ætti að gera né gúmmibátar hafi blásist upp.Það getur þó verið staðsetningin á búnaðinum sem hefur áhrif á það hvort gúmmíbátar skili sér þegar skip sökkva.

Já það væri gagnlegt að stofna félag til að vinna að þessum, og virkja þannig áhugamenn til góðra verka. Það er svo ótalmargt hægt að gera til að auka öryggi sjómanna.