18.12.2011 | 00:20
Uppáhalds Jólasagan mín
Lítil hjartnæm saga
Þessi saga gerðist fyrir mörgum árum. Maður nokkur refsaði lítilli dóttur sinni fyrir að eyða heilli rúllu af gylltum pappír. Ekki var mikið til af peningum og því reiddist hann þegar barnið reyndi að skreyta lítið box til að setja undir jólatréð. Engu að síður færði litla stúlkan föður sínum boxið á aðfangadagskvöld og sagði: ,,Þetta er handa þér pabbi. Við þetta skammaðist faðir stúlkunnar sín fyrir viðbrögð sín daginn áður. En reiði hans gaus upp aftur þegar hann áttaði sig að boxið var tómt. Hann kallaði til dóttur sinnar og sagði: veistu ekki að þegar þú gefur einhverjum gjöf, þá á eitthvað að vera í henni? Litla stúlkan leit til pabba síns með tárin í augunum og sagði: ,, Ó pabbi boxið er ekki tómt. Ég blés fullt af kossum í það. Bara fyrir þig pabbi.
Faðirinn varð miður sín. Hann tók utan um litlu stúlkuna sína og bað hana að fyrir gefa sér. Það er sagt að mörgum árum seinna, þegar faðir stúlkunnar lést, og hún fór í gegnum eigur hans, hafi hún fundið gyllta boxið frá því á jólunum forðum við rúmstokkinn hans, þar hafði hann haft það alla tíð; þegar honum leið ekki vel gat hann tekið upp ímyndaðan koss og minnst allrar ástarinnar sem barnið hans hafði gefið honum og sett í boxið.
Í vissum skilningi höfum við allar lifandi mannverur tekið á móti gylltum boxum frá börnunum okkar, fjölskyldum og vinum, fullum af skilyrðislausri ást og kossum.
Það getur enginn gefið dýrmætari gjöf.
Í dag skaltu gefa þér augnablik og njóta stórrar handfylli af minningum. Og mundu að þær verma hjarta þitt og bráðna þar, en ekki í höndum þínum.
Athugasemdir
Sæll vinur. Svona sögur fá gamla og harðnaða sjóara til að vökna um augun. þetta er nauðsynlegt því að það má ekki láta þær leiðslur stíflast af lítili notkun. Sértu ávallt kært kvaddur
Ólafur Ragnarsson, 18.12.2011 kl. 21:56
Heill og sæll Kæri vinur og takk fyrir góða athugasemd, já þessi saga þó stutt sé er ein besta jólasaga sem ég hef lesið um ævina. Hún er líka þess eðlis að við eigum að láta hana heyrast sem víðast.
Kær kveðja
Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 18.12.2011 kl. 22:11
Sæll frændi, hafði heyrt þessa fallegu sögu.
Við hlustuðum í morgunn á konu úr Breiðafirði segja sögur úr æsku sinni. Dásamleg frásögn. Mér varð á að segja: Þetta eru einmitt jólin. Mér hefur fundist nóg um ömurlegar frásagnir við fólk sem á ekki til hnífs eða skeiðar. Alltaf sama sagan í desember. Ósmekklegt og rangt. Oft ofleikið.
Hallgerður Pétursdóttir (IP-tala skráð) 24.12.2011 kl. 15:34
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.