Vinir okkar frá Austurríki Líselotte og Heribert í heimsókn

 Vinir okkar frá Austurríki, hjónin Liselotta og Heribert Hendler komu í heimsókn til okkar  í byrjun júli s.l. þau voru  hjá okkur í eina viku, en þrátt fyrir frekar votasamt veður áttum við skemmtilega daga. Við keyrðum um nágrenni Reykjavikur, fórum Hvalfjörðinn, til Vestmannaeyja og austur að Dyrhólaey og til Víkur. Meðfylgjandi myndir voru teknar í þessum ferðum. 

 

 Við fórum að sjálfsögðu í Perluna og fengum gótt veður hluta úr degi þannig að gott útsýni var frá Perlunni. Alltaf gaman að koma í Perluna. Liselotta og Heribert ásamt undirrituðum. Líselotte og Kolla á úsýnispalli Perlunar.

 

 

 

 Keyrðum Nesjavallaveginn sem er skemmtileg leið og stoppuðum við útsýnispall þar sem sást vel yfir Nesjavallavirkjun og Þingvallavatn. Hávaðarok var þarna á leiðinni og við úsýnispallinn.

 

 

 

 

Við sumarbústaðinn hjá Sigga mág á leið til Vestmannaeyja. Þangað fórum við og stoppuðum í sólahring og fengum gott veður eins og vera ber í Eyjum. Eyjarnar skörtuðu sínu fegursta og gaman að koma með gesti og sýna  þeim hvað Vestmannaeyjar eru fallegar í svo góðu veðri og reyndar alltaf.

 

 

 

 Hér erum við uppi á Stórhöfða þar sem við ætlðum að skoða Lunda en það var lítið um hann þegar við vorum þarna á ferð. 

 

 

 Það er fallegt að keyra um Þrælaeiði þegar gott er veður, þetta er með fallegri stöðum á Heimaey.

 

 

 

 Toppurinn á ferðinni var að fá að skoða fyrirtækið Grímur Kokkur þar sem tekið var frábærlega á móti okkur. Okkur var sýnt vinnslulínur og allt fyrirtækið, síðan var okkur boðið upp á gómsæta humarsúpu og plokkfisk. Frábært eins og alltaf að koma til þeirra Gríms og Ástu Maríu. Takk fyrir frábærar móttökur Grímur og Ásta María.

 

 

Heribert, Líelotte, Grímur og Sigmar Þór í vinnslusal Grims kokk. Þarna fær engin að fara inn nema í hvitum slopp, með hárnet og plast yfir skónum, hreinlæti númer 1.2.og 3. Ásta María heilsar upp á liðið úr skrifstofuglugganum

 

 

 

 Að sjálfsögðu var farið á matsölustaðinn GOTT hjá Sigurði Friðrik frænda og Berglindi þar sem snæddur var frábær hamborgari að hætti Sigga kokk. Þarna erum við að skoða Gauju lund.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Við gistum í Hásteinsblokkinni í íbúð Friðriks mag og Guðlaugar.  

 

 

 

Um borð í Herjólfi á leið upp á land aftur. Komin í Dýrhólaey í frekar leiðinlegu veðri rigningu.

 

 

 

 

 Dýrhólaey og drangarnir út af henni. Komum við í Kaffi Anna skemmtlegt lítið sveitakaffihús undir Eyjafjöllum

 

 

Situm inni á Kaffi Anna. Enduðum ferðina þennann dag á Eyrarbakka, þangað er alltaf gaman að koma, það er staður sem mér þykir vænt um.

 

Góð grein um Kokkinn Gísla Matthías Auðunsson

Frábær grein sem Þorsteinn Ásgrímsson skrifar á MBL um Gísla Matthís kokk og fjölskyldu. Móðir Gísla Mathísar er Katrín Gísladóttir sem er systir Gríms Gíslasonar kokks og Sigurðar Friðriks Gíslasonar kokks þeir hafa báðir getið sé gott orð sem frábærir kokkar. Gaman að lesa þessa grein.

Viðskipti | mbl | 30.7.2014 | 9:48 | Upp­fært 10:58

Laun og frí­tími fara í að vinna frítt

Þor­steinn Ásgríms­son
thor­[e-mail]

Gísli Matth­ías Auðuns­son opnaði Slipp­inn, ásamt fjöl­skyldu sinni, fyr­ir tveim­ur árum. Þess á milli hef­ur hann unnið á nokkr­um Michel­in veit­inga­stöðum út í heimi og sótt sér reynslu.

Gísli Matth­ías Auðuns­son kláraði kokka­sveins­próf árið 2011 með hæstu ein­kunn sveins­prófs síðustu ára. Síðan þá hef­ur hann opnað eig­in stað ásamt fjöl­skyldu sinni í Vest­manna­eyj­um og unnið á fjöl­mörg­um veit­inga­stöðum víðsveg­ar um heim­inn, meðal ann­ars þriggja stjörnu Michel­in stað.

Þrátt fyr­ir að hafa komið víða við er hann aðeins 25 ára, en hann vill áfram læra af þeim bestu út í heimi áður en hann hasl­ar sér völl hér á landi.

Ekta fjöl­skyldu­veit­ingastaður

Í kjöl­far út­skrift­ar­inn­ar ákvað Gísli að opna veit­ingastaðinn Slipp­inn í Vest­manna­eyj­um. Um er að ræða ekta fjöl­skyldustað, en syst­ir hans, Indí­ana Auðuns­dótt­ir, sá um að hanna staðinn, Katrín Gísla­dótt­ir, móðir hans er yfirþjónn og öll fjöl­skyld­an kom að því að breyta gam­alli vélsmiðju í 100 manna veit­ingastað.

Slipp­ur­inn er til húsa í gamla Magna vélsmiðju­hús­inu.

Í dag vinn­ur fjöl­skyld­an öll þarna, en staður­inn er aðeins op­inn á sumr­in. Á vet­urna fer faðir hans, Auðunn Arn­ar Stefn­is­son, á sjó­inn, syst­ir­in hann­ar aðra veit­ingastaði og Gísli held­ur til út­landa til að öðlast meiri reynslu.

 

Veit­ingastaður­inn er í gamla Magna­hús­inu, en Gísli seg­ir að það hafi ekki verið notað í yfir 30 ár sem annað en geymsla áður en þau breyttu því. Það var helj­ar­inn­ar vinna að koma því í stand, en fjöl­skyld­an var á hverj­um degi í tæpa sjö mánuði að setja staðinn upp að sgön Gísla.

Mik­il sam­keppni í Eyj­um

Sam­keppn­in er tölu­verð í Eyj­um, en að sögn Gísla eru í dag 27 staðir þar sem hægt er að kaupa mat í Heima­ey, allt frá sjopp­um upp í fína veit­ingastaði.

Gísli ásamt Indíönu Auðuns­dótt­ur, syst­ur sinni og Katrínu Gísla­dótt­ur, móður sinni, á Slippn­um.

Staður­inn tek­ur sem fyrr seg­ir 100 manns í sæti, en Gísli seg­ir að auk þess sé nokkuð stór bar­svæði á staðnum.

 

Flest­ir viðskipta­vin­irn­ir eru ís­lensk­ir og er­lend­ir ferðamenn, en Gísli seg­ir að heima­menn séu einnig dug­leg­ir að kíkja við. Staður­inn hef­ur hlotið góða dóma og er meðal ann­ars sá staður á Suður­landi sem hef­ur hæstu ein­kunn á vefn­um TripA­dvisor og þá hef­ur hann fengið viður­kenn­ing­ar á vef Lonely pla­net og öðrum ferðavefj­um.

Gísli seg­ist hafa mik­inn metnað fyr­ir kokk­a­starf­inu og hann sýn­ir það líka með ákvörðun sinni um að ferðast um heim­inn á vet­urna og sækja sér aukna reynslu. Fyr­ir tveim­ur árum fór hann í frönsku alp­ana þar sem hann vann á nokkr­um veit­inga­stöðum, en í fyrra reyndi hann fyr­ir sér í New York.

Unnið á mörg­um Michel­in stöðum

Þar reyndi hann fyr­ir sér sem „stagé“, en það þýðir að hann vinn­ur kaup­laust á vin­sæl­um veit­inga­stöðum til að næla sér í reynslu. Fyr­ir­komu­lagið þekk­ist lítið hér á landi, en er­lend­is er þetta mjög al­gengt að hans sögn.

Síðasta vet­ur vann Gísli meðal ann­ars á Eleven Madi­son Park, en það er þriggja stjörnu Michel­in veit­ingastaður og sam­kvæmt San Pell­egrino veit­ingalist­an­um er það fjórði besti mat­sölustaður í heimi. Þess má geta að danski staður­inn Noma hef­ur ein­mitt verið þar í fyrsta sæti und­an­far­in ár.

Meðal annarra veit­ingastaða sem Gísli vann á í vet­ur í New York voru Michel­in staður­inn Aska og Acme, en þann stað á ann­ar stofn­andi Noma veit­ingastaðar­ins. Þá var hann á Atera, sem er tveggja Michel­in stjörnu staður og staðnum Skál, sem er í eigu Íslend­ings­ins Óla Björns Stephen­sen. Hann seg­ir að „stagé“ fyr­ir­komu­lagið sé mjög mis­mun­andi milli staða, en að hann hafi verið frá fjór­um dög­um upp í þrjá mánuði á hverj­um stað, lengst á Skál.

Eyðir laun­um og frí­tíma í að vinna frítt

Aðspurður hvort ekki sé erfitt að búa og lifa í einni dýr­ustu borg heims án þess að fá greitt seg­ir Gísli að þetta sé ákveðinn metnaður og áhugi sem verði að vera til staðar. „Við fjöl­skyld­an erum öll á fullu frá morgni fram á kvöld yfir sum­arið, en svo fer ég og eyði mín­um laun­um og frí­tíma í að vinna frítt á vet­urna,“ seg­ir Gísli og hlær.

Mik­il­vægt að sækja reynsl­una út

Hann seg­ir mik­il­vægt fyr­ir ís­lenska fag­menn að sækja sér reynslu út, „þar eru hlut­irn­ir að ger­ast.“  Margt hafi þó breyst hér á landi und­an­far­in ár og að hann hafi mik­inn áhuga á að vinna hér til lengri tíma litið. Fyrst vilji hann þó ná meiri reynslu er­lend­is áður en hann reyni að hasla sér al­menni­lega völl hér heima. „Lang­tíma planið er svo að opna í Reykja­vík,“ seg­ir hann.

Eigið gróður­hús og fersk­ur fisk­ur

Á Slippn­um vinna í dag 25 manns, þegar fjöl­skyld­an er meðtal­in, en Gísli seg­ir að þar sé reynt að gera sem mest upp á fersk­leik­ann. Þannig not­ist þau við ýms­ar villi­jurtir, sæki fersk­an fisk niður á höfn á hverj­um degi og rækti jurtir í eig­in gróður­húsi. Annað græn­meti sé svo keypt beint frá Flúðum og kjöt eða fisk­ur sé allt frá Íslandi.

Nú í sum­ar þegar nauta­kjöts­skort­ur varð seg­ir Gísli að þau hafi ákveðið að taka nauta­kjötið af mat­seðlin­um, enda geri þau út á ís­lensk­an mat. Í dag sé um 80% af mat­seðlin­um mat­ur úr sjón­um, bæði fisk­ur og hrefna, en einnig eitt­hvað af öðru ís­lensku kjöti.

Laun og frítími fara í að vinna frítt

Sprotar á ferð í endaðan Júní

 Sprotar í skemmtilegri ferð um Akranes, Borgarfjörð og Hvalfjörð, alltaf gaman að vera með skemmtilugu og góðu fólki.

Við vitan á Akranesi, t.f.v: Kristjana, Kolbrún, Ásta, Þrúða og Kristjana

 Á markaði í miðbæ Akranes, Þrúða og Kolla skoða sig um utandyra.

 

Á kaffihúsi sem er á Hvanneyri

 

 

 Hér erum við á Bjarteyjarsandi í Hvalfirði t.f.v: Ágúst, Kristjana, Kristjana, Ásta, Þrúða, Viglundur, Gils, Sigmar Þór, Kólbrún og Kristjan situr.

 

 

Sitið og beðið eftir matnum, en þarna borðuðum við virkilega góðan mat sem var lambakjöt.

 

 

Gils við gamlan traktor, þeir eru flottir báðir tveir.

 

Þjóðviljinn fimmtudagur 5. júlí 1973. Eldgosinu í Vestmannaeyjum er nú lokið.

Þorsteinn Lúter og Sigurður Óskarsson. Kirkjan og Þjóðin

Dagblaðið Vísir 16. apríl 1977

 

Nýr Gullfoss farþegaskip á Akranesi

 

 

Nýr Gullfoss farþegaskip, nokkuð mikið minna en gamli Gullfoss sem Eimskip gerði út fyrir margt löngu. Þessi verður gerður út frá Akranesi var mér sagt, og á að sigla með farþega um sundin blá og getur leigt út sjóstangir ef farþegar eru á þeim buxunum.

 

 

Þetta er nú frekar gamalt skip en ég skoðaði það ekki að innanverðu, þannig að ég veit ekki hvernig það aðstaða farþega er inni í skipinu.  

 

 

 

Mikið væri gaman ef hægt væri að flitja inn í landið nýtt farþegaskip sem gengdi svipuðu hlutverki og þessi Gullfoss.

 

Ferð í Borgarnes og nágrenni

 Í heimsókn í sumarbústaðinn hjá Guðlaugu og Friðrik Inga.

 

 Leitað að stæði til að fá að leggja hjólhysinu einhverntíman í sumar :-)

 

 Hátíð var í Borgarnesi og við áttum smá erindi í Gulahverfið :-)

Vonandi næst skipið út sem fyrst

Frétt af mbl.is

Kafarar á leið út í skipið
Innlent | mbl.is | 2.7.2014 | 20:45
Kafarar eru nú á leið út að hvalaskoðunarskipinu Hauki til þess að skoða botn skipsins. Ætlunin er að draga það á flot skömmu fyrir miðnætti en þá fer að flæða að skipinu. Búið er að koma fyrir dælum um borð. 

 

 . Gott að engin slys urðu á fólki í þessu óhappi við Lundey. Vonandi næst skipið út sem fyrst og án þess að laskast mikið. Mikil verðmæti er í þessum gömlu téskipum sem Norðursigling hefur gert upp og haldið við af miklum myndarskap.

Kafarar á leið út í skipið

Gosloka er nú minnst í Eyjum

 Það er rétt að halda minningu þessa atburðar á lofti þegar eldgós hófst á Heimaey þann 23 janúar 1973. Þetta er upplifun og minningar sem maður man mjög vel og gleymir sjáfsagt aldrei.

 Þessar myndir af eldgosinu í Vestmannaeyjum tók Jóhann Pálsson skipstjóri og útgerðarmaður, en hann gerði lengi út bát sem hét Hannes lóðs.

 

 Ótrúlegar myndir sem Jóhann Pálsson tók  í Eyjum 1973

 

 Þetta er sérstök mynd tekin yfir höfnina, þar sem virðist vera rólegt en er auðvitað ekki, því mikill hávaði og drunur komu frá eldstöðvunum.

 

Drangjökull með tunnufarm

 

 Drangjökull hlaðin síldartunnum myndina tók Sigurður Sigurðsson frá Stakkagerði.

 

 

Gamli Herjólfur í felulitunum þá í eigu Sænska hersins að mig minnir.